DE RORE

Recensie DE RORE – Vieni, dolce Imeneo (Madrigali)

DE RORE
Vieni, dolce Imeneo (Madrigali)
La Compagnia del Madrigale
Glossa GCD 922808 • DDD-69’
Waardering: 8

Die muzikaal begaafde jongen uit het West-Vlaamse Ronse werd niet echt oud, hij overleed rond zijn vijftigste. Niet in Ronse, maar na een bontgekleurde rondreis via diverse Europese steden (waaronder Ferrara, München, Venetië) uiteindelijk in Parma. Cipriaan de Rore, nu meer bekend als Cipriano, werd een van de belangrijkste componisten van zijn tijd, de eerste helft van de zestiende eeuw. Hij liet een interessant oeuvre na, waaronder missen, motetten, een Johannespassie. Maar vooral een immense hoeveelheid madrigalen: meerstemmige zettingen van wereldlijke teksten, vaak van grote dichters als Petrarca, met thema’s uit de Griekse mythologie en hoofse dan wel landelijke liefde. Deze madrigalen, waarin hij de muziek in dienst stelde van de tekst, vormden later een belangrijke inspiratiebron voor Claudio Monteverdi, die het madrigaal tot grote muzikale rijkdom voerde. Uit dat oeuvre van De Rore horen we hier negentien madrigalen, uitgevoerd door het Italiaanse vocaal ensemble La Compagnia del Madrigale: tien zangers en zangeressen, die elkaar afwisselen in de vier- en vijfstemmige zettingen, meestal a cappella, maar nu en dan bijgestaan door enkele instrumenten (vedel, viola da brazzo en viola da gamba). Prachtige muziek, wel steeds in ongeveer dezelfde sfeer en tempi, virtuoos gezongen – alleen die sopranen (Rossana Bertini en Francesca Cassinari) klinken mij wat te metalig.
René de Cocq

Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.

Facebook
Twitter

Laatste artikelen