DIVERSEN
Baïka
Nemanja Radulović (viool), Andreas Ottensamer (klarinet), Laure Favre-Kahn (piano), Borusan Istanbul Philharmonic Orchestra o.l.v. Sascha Goetzel
Deutsche Grammophon 4797545 • DDD-78’
Waardering: 8
Met een blik op de popperige hoesfoto denk je dat dit nooit iets kan worden, maar Nemanja Radulović speelt Aram Chatsjatoerjans Concerto voor viool en orkest precies zoals hij oogt, als een echte zigeunerkoning. Hij haalt gloedvolle vibratissimo-klanken uit zijn instrument van het type dat ze je hier in het eerste jaar conservatorium afleren, maar in deze broeierige muziek is dat onmisbaar. Eindelijk klinkt Chatsjatoerjan hier onvervalst oriëntaals. Het Borusan Istanbul Philharmonic onder Sascha Goetzel gaat daarin mee, maar heeft jammer genoeg niet het niveau van de solist. Zonde, want Deutsche Grammophon heeft genoeg in zijn mars om zo’n violist dan ook een eerste klas orkest te geven. Dat verdient hij echt. Het is in Nikolaj Rimski-Korsakovs Shéhérazade nu een beetje of je Lionel Messi bij PSV in de Champions League hoort spelen. Misschien ben ik inmiddels wel te verwend, maar toch: wat een héérlijk romantisch spel. Met zo’n vrijheid van geest, zo’n warmte en plezier stel je je een Paganini voor. Alsof Hvorostovski als violist herboren is. Het broeierige spel valt tenslotte echt op zijn plaats in Chatsjatoerjans Trio voor klarinet, viool en piano. Daarin vindt hij in Andreas Ottensamer (klarinet) en Laura Favre-Kahn (piano) uitstekende begeleiders. In het samenspel ontstaat zo bijna een kwartier lang pure magie. De bombastische twee minuten percussie-viool uitsmijter van Aleksandar Sedlar valt daarna een beetje uit de toon. Een kitschstuk waarin virtuoze klankeffecten centraal staan. Middelmatige filmmuziek.
René Seghers
Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.
