ELLER

Recensie ELLER – Symphonic Poems: Night Calls – White Night – Twilight – Dawn

ELLER
Symphonic Poems: Night Calls – White Night – Twilight – Dawn
Estonian National Symphony Orchestra o.l.v. Olari Elts
Ondine ODE 1335-2 • DDD-59’
Waardering: 8

Enkel stellen dat Heino Eller (1887-1970) gezien moet worden als grondlegger van de Estse symfonische traditie zou te weinig eer zijn. Weliswaar is zijn stijl ten opzichte van belangwekkende tijdgenoten niet revolutionair te noemen – eerder behoudend – maar de kwaliteiten van zijn veelal op de natuur en volksmuziek geïnspireerde werken hebben, wat betreft beeldende uitdrukking, een ferme greep op de vorm en prachtig orkestratievermogen. En daarmee heeft Eller onvermijdelijk grote indruk gemaakt op de generatie na hem, waaronder zijn leerlingen Arvo Pärt en Eduard Tubin. Eller was in zekere zin een laatbloeier die, na afgebroken studies viool en rechten en een forse onderbreking door de Eerste Wereldoorlog, de compositiestudie pas op 33-jarige leeftijd in Sint-Petersburg beëindigde. Toen had hij zijn twee bekendste werken, Twilight (1918-20) en Dawn (1917) al geschreven. De uitvoerenden op dit nieuwe album betreden dus deels gebaande paden, maar de subtiel en goed afgewerkte uitvoering van het symfonische gedicht Night Calls (1920-21) is een prachtige aanwinst. Abrupte wisselingen in het muzikale betoog hadden wat scherper aangezet mogen worden. Te hopen is dat het naoorlogse oeuvre van Eller door dit ensemble ook snel onder handen genomen wordt.
Harry-Imre Dijkstra

Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.

Facebook
Twitter

Laatste artikelen