HAYDN

Recensie HAYDN – Strijkkwartetten op.20, 1-6

HAYDN
Strijkkwartetten op.20, 1-6
Doric String Quartet
Chandos CHAN 10831 (2cd) • DDD-76’
Uitvoering **** | Registratie ****

Met opus 20 bereikt Haydn de eerste top in de geschiedenis van het strijkkwartet. Hij heeft de vorm gevonden, een uitwisseling tussen vier gelijkwaardige instrumenten uit dezelfde familie. Hij bewijst dat daarmee alles gezegd kan worden, van uiterste ingetogenheid tot sprankelende uitbundigheid. In inventiviteit overtreft hij alles wat hij daarvoor heeft geschreven. Er zitten risico’s aan de ‘half-historisch-geïnformeerde’ speelstijl in Haydn van het relatief jonge (1998), Britse Doric strijkkwartet. Met een combinatie van ‘gewone’ moderne instrumenten en strijkstokken, weinig of geen vibrato en een fabuleus pure, trefzekere intonatie, onstaan er klanken die aan een fluitensemble doen denken. Sowieso wordt de verticale component van de muziek, de harmonie, de akkoorden, in hun spel benadrukt. Dat is interessant om eens zó te horen maar het betekent automatisch dat de horizontale lijnen, het spel van melodieën dat Haydn opvoert, niet het volle pond krijgt. Dat geconstateerd overheerst bewondering voor het niveau waarop het kwartetspel hier beoefend wordt. Meesterlijke beheersing van de instrumenten, samenspel waar geen speld tussen te krijgen is en een aanstekelijke muzikaliteit maken deze versie van Haydns opus 20 tot een belevenis. Mijn favoriet voor Haydn blijft echter het speelsere, volledig ‘historisch geörienteerde’ Quatuor Mosaïques (Astrée).
Hans Quant

Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.

Facebook
Twitter

Laatste artikelen