LISZT

Recensie LISZT – Sardanapalo – Mazeppa

LISZT
Sardanapalo – Mazeppa
Joyce el Khoury (sopraan), Airam Hernández (tenor), Oleksandr Pushniak (bas-bariton), Opera Chorus Nationaltheater Weimar, Staatskapelle Weimar o.l.v. Kirill Karabits
audite 97.764 • DDD-67’
Waardering: 9

Sardanapalo – wie o wie was Sardanapalo? Eugène Delacroix schilderde een groot doek getiteld: De dood van Sardanapalus. De Assyrische koning heeft de rebellie tegen zijn bewind verloren. Hij besluit tot de draconische maatregel dat de gehele hofhouding het leven moet laten, waarna het paleis in lichterlaaie wordt gezet en de koning suïcide pleegt. Volop inspiratie voor een grootse, dramatische slotakte. Als Franz Liszt die had geschreven… Liszt had de arbeid helaas vroegtijdig afgebroken. Liszts 170 jaar oude manuscript voor de opera Sardanapalo lag al tijden in een archief in Weimar, pas in 2016 stelde de Engelse musicoloog David Trippett vast dat de ruim 100 bladzijden partituur een doorlopend geheel vormden. De vocale partijen waren compleet. Maar Liszt had verder alleen notities voor piano gemaakt. Trippett gebruikte de orkestratie van Liszts symfonische gedicht Mazeppa voor omzetting van de partituur voor Sardanapalo. Een fraai staaltje ‘muziekarcheologie’. De voorgenomen tweede en derde akte moeten we erbij fantaseren. Het resultaat is spectaculair. We horen Italiaans belcanto, Von Weber-achtige passages, dat alles met Wagner-achtige trekjes. In de preludio neemt Liszt de luisteraar mee de natuur in, met een pastoraal wijsje en de suggestie van fluitende vogels. Zeer monumentaal is L’altera Ninive at te s’inchina. Aan Liszt is een groot operacomponist verloren gegaan.
Quirijn Bongaerts

Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.

Facebook
Twitter

Laatste artikelen