LULIER

Recensie LULIER – Cantate e Sonate

LULIER
Cantate e Sonate
Francesca Boncompagni (sopraan), Accademia Ottoboni o.l.v. Marco Ceccato (cello)
ALPHA 406 • DDD-54’
Waardering: 7

In alle periodes van de muziekgeschiedenis zijn voldoende vergeten componisten te vinden om op cd gezet te worden en een van hen is Giovanni Lorenzo Lulier (ca. 1660-1700). Helemaal vergeten is hij overigens niet, want er is al eens een allegorische feestcantate voor drie zangers van hem uitgebracht. Deze vijf mythologisch geïnspireerde cantate da camera en twee sonates zijn daarop een klein bezet vervolg. Lulier verkeerde als musicus in kringen van muziekliefhebbende Romeinse kardinalen zoals Ottoboni, aan wie het uitvoerend ensemble zijn naam ontleent. Hij moet daar cello gespeeld hebben in het door Arcangelo Corelli aangevoerde orkest. In alle uitgevoerde cantates zit dan ook een concerterende cellopartij, wat ze speciaal aantrekkelijk maakt voor cellist en ensembleleider Marco Ceccato. Ze worden ook stijlvol gezongen; de sopraan heeft een plezierige en redelijk strakgehouden stem met een moeiteloze hoogte. Heel prettig allemaal, maar daarmee houdt het met de muzikale bijzonderheid wel zo ongeveer op.
Paul Herruer

Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.

Facebook
Twitter

Laatste artikelen