DIVERSEN
Phantasia Musica, violin music of the 17th century
Antoinette Lohmann (viool), Furor Musicus
Globe 5265 • DDD-65’
Waardering: 10
Luister 722 – Maart 2017
De cover belooft al veel goeds: een ietwat film noir-achtige foto met geraffineerde schaduwwerking. Het oplichtend hartje, dat aan een kaartspel doet denken, blijkt afkomstig van een vioolkam. En o, verrassing: de fotograaf is tevens de solist en ensembleleider: Antoinette Lohmann. Maar dan de (merendeels onbekende) muziek zelf. Want mijn hemel, die ‘komt wel binnen’, zoals dat heet. Het Adagio uit de Sonata (1691) van Voigt is meteen al een toonbeeld van expressie, met dat prachtige, associatief klinkende rubato. De snijdende kreet waarmee Schenck vervolgens zijn XII Capriccio opent jaagt werkelijk de rillingen over je rug. Ook de Sonata Terza van Kindermann (‘in scordatura’ oftewel ‘verstemming’ omwille van de expressie) heeft bij vlagen de emotionaliteit van een Sibelius. En de Sonata 90 van Viviani, met die ingetogen orgelakkoorden onder de grillige coloraturen… Nou ja, zo kan ik nog wel even doorgaan. Lohmann bespeelt een zeventiende-eeuwse Egidius Snoeck in orginele staat. Met de warme, aardse klank van dit instrument én haar adembenemende verteltrant verleent ze een menselijke stem aan wat soms als een elegie klinkt. En al kent de tracklist ook veel aanstekelijke, ja opzwepende dansmomenten, toch mogen we per saldo spreken over een uitgesproken emotionele cd. Lohmann en Furor Musicus weten daarbij het quasi-improviserende karakter, met alle retorische mogelijkheden, optimaal uit te buiten. Met nota bene drie ‘world premiere recordings’ van wonderschone muziek die we al bijna vergeten waren. Wat een zegen dat ze toch nog is vastgelegd.
Margaretha Coornstra
Wilt u meer recensies lezen, dus óók de recensies van albums die het afgelopen halfjaar verschenen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.
