GOEBAIDOELINA
Sonnengesang, Jauchzt vor Gott, Hell und Dunkel
NDR Chor o.l.v. Philip Ahmann, Christian Schmitt (orgel), Ivan Monighetti (cello), Elbtonal Percussion
BIS-2276 • DDD-62’
Waardering: 10
Luister 721 – Januari/Februari 2017
Toen Sofia Goebaidoelina door de Westerse pers werd ontdekt had niemand nog echt goed door hoezeer haar muziek aansloot bij een beweging die nog tot wasdom moest komen: het postmoderne spiritualisme. Ze wist namelijk seculiere muziekelementen en pure klanksensaties instinctief en op geniale wijze met religieuze beleving te verbinden. Als verklaard gelovige in van alles en nog wat behalve in god heb ik nooit veel met religieuze muziek gehad, maar deze Goebaidoelina-opnamen overstijgen dat. Haar godsbeleving is er een van individuele expressie, nooit van een mis. Een stuk als ‘Jauchzt vor Gott’ klinkt alsof je zuster Beatrijs live hoort terwijl ze een visioen heeft. ‘Light and darkness’ is pure mystiek à la Messiaen maar dan op zijn Goebaidoelina’s. Gebrandschilderde ramen werpen de laatste zonnestralen op geheime iconen, de levenden dalen af in het rijk der doden. Zoiets. Het slot is een pure klanksensatie, met dank aan de spectaculaire organist Christian Schmitt. Het titelstuk ‘Sonnengesang’ verenigt de spectra van beide stukken in zich. Deze drie composities zijn van de eerste tot en met de laatste noot adembenemend. Met dank aan een indrukwekkende uitvoering waarin werkelijk ieder accent op een goudschaaltje is gewogen. Het samenspel tussen Ahmanns koor, Moninghetti’s cello en de Elbtonal percussiegroep is, om in de sfeer te blijven, ‘hemels’. Mooier gaat hedendaagse klassiek niet worden. Aan het rijtje Mozart, Beethoven tot en met Messiaen en Ligeti kan wat mij betreft nu ook definitief Goebaidoelina worden toegevoegd.
René Seghers
Wilt u meer recensies lezen, dus óók de recensies van albums die het afgelopen halfjaar verschenen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.
