J.S. BACH, J.C. BACH
Dubbelvioolconcert in d BWV1043, Vioolconcert in a BWV1041, Toccata & Fuga in d BWV565, Chaconne in d BWV1004; Altvioolconcert in c
Nemanja Radulovic (viool, altviool), Tijana Milosevic (viool), Double Sens, Les Trilles du Diable.
Deutsche Grammophon 4795933 • DDD-63’
Waardering: 6
Luister 720 – December 2016
Duizelingwekkend – dat is het eerste, maar vooralsnog ook het enige woord dat opkomt bij het luisteren naar Bachs vioolconcerten. Vanwaar die haast? Wil de Servische violist Nemanja Radulovic dat zijn virtuositeit indruk maakt? Dat is dan gelukt. Toch verwacht ik er meer van. Stijlgevoel bijvoorbeeld. Bij Hilary Hahn kan ik geen genoeg krijgen van de wervelende hoge tempi in deze concerten, maar Radulovic heeft iets jachtigs dat doet verlangen naar rust. Hij nam ook een arrangement op met strijkorkest van de Toccata & Fuga in d, die hier verwordt tot een huzarenstuk waarvan de stijlloosheid niet aan mij is besteed, hoe knap ook gedaan. De onverwoestbare Johann Sebastian kan tegen een stootje en laat zich ondanks allerlei bewerkingen niet gauw kisten, maar deze lege virtuositeit gaat me te ver. Op dezelfde manier is Radulovic ‘showing off’ in de beroemde Chaconne, ook met strijkorkest. De te ruime opnameklank draagt bij aan een effect van verkoopbevorderende muziek-voor-de-supermarkt. De Gavotte uit de 3e vioolpartita (wel solo gespeeld) komt er beter vanaf. Om toch met een positieve noot te eindigen: het ooit aan Johann Christian Bach toegeschreven altvioolconcert komt er mooi uit, al gaat het hier om een apocrief stukje knutselwerk van Henri Casadesus…
Gerard Scheltens
Wilt u meer recensies lezen, dus óók de recensies van albums die het afgelopen halfjaar verschenen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.
