Ravel - Ma mere l'oye

Recensie Ravel – Ma mere l’oye

Ravel
Ma mere l’oye – Le tombeau de Couperin –Shéhérazade, ouverture de féerie
Les Siècles o.l.v. François-Xavier Roth
Harmonia mundi HMN 905281 • DDD-57’

Waardering: 8

Het Franse orkest Les siècles heeft een naam verworven met het spelen van orkestmuziek uit de periode 1870-1930 op instrumenten uit deze tijd. De dirigent Roth wordt steeds beter, niet omdat zijn orkest de instrumenten steeds beter beheerst, maar omdat Roth de instrumenten steeds meer kan en wil behandelen als instrument, oftewel middel. Het doel is de klankkleur dienstbaar te maken aan de architectuur, zodat de illusie kan ontstaan dat het in deze muziek gaat om de nieuwe klanken. Maurice Ravel was een klassiek georiënteerde klankmagier die, net zoals elke goede magiër, het publiek voor de gek hield. Hoe meer Roth de goochelarij doorziet, hoe beter hij dirigeert. En wellicht is een doorwerking van de authenticiteitsbeweging dat hij meer thuis is in kleine bezettingen dan in grote. Het beste van de cd is daarom Le tombeau de Couperin dat hier klinkt als verfijnde klassieke kamermuziek. Iets minder is Roth in sommige delen van Ma mère l’oye waarin hij meer oor heeft voor de klank dan voor de grote lijn. En meer demonstratieve grootsheid en denken in grote bogen had geholpen in de ouverture Shéhérazade. (De waardering is dan ook een gemiddelde.) Hoe dan ook komt Ravel beter uit de verf dan op Roths vorige Ravel-cd met de complete Daphnis et Chloé.

Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.

CD kopen? Bestel hem hier.

Facebook
Twitter

Laatste artikelen