SCHUMANN
Einsamkeit – Lieder (Sechs Gedichte und Requiem, op. 90; Myrthen, op. 25; Gesänge, op. 89)
Matthias Goerne (bariton), Markus Hinterhäuser (piano)
harmonia mundi HMM 902243 • DDD-51’
Waardering: 10
Luister 725 – Juli/Augustus 2017
Matthias Goernes Schumann recital klinkt alsof je voor het eerst met Schumann kennismaakt. Fris, spannend, indringend. Vocaal is dit de absolute top, gaver nog dan in de dagen van Fischer-Dieskau, want Goerne is behalve sonoor en indringend ook warm getimbreerd. Techniek is geen doel op zich, Goerne houdt een menselijke maat. De tempi zijn extreem langzaam, zo langzaam dat ik ze van iedere andere zanger onmogelijk had gevonden. Maar Markus Hinterhäuser weet zo’n fluwelen klank uit zijn Steinway te toveren dat je anders naar deze stukken gaat luisteren. Plotseling hoor je een onverwachte verwantschap tussen Schumann en pakweg Chopin. Goerne weet voorts zo op de millimeter te kleuren en geeft iedere frase afzonderlijk zoveel intensiteit en gewicht mee, dat je lied voor lied steeds een tikje meer onthaast. Je kunt erin opgaan. Heel opmerkelijk. Ik kan mij goed voorstellen dat een lied als Nachtlied sommige luisteraars tot waanzin drijft, maar het maakte in mij een licht euforisch gevoel los, zoals sommigen dat vroeger wel hadden bij Reinbert de Leeuw in Satie. Satie! Dat blijkt plots niet veel meer dan Schumann in zijn achteruit! Heerlijk toch dat je in dit soort muziek nog steeds kunt verdwalen en ontdekken. Goerne heeft inmiddels patent op dit soort diepgravende themaportretten rondom componisten en cycli. Ook dit is weer prachtig samengesteld, compleet met de gebruikelijke diepgravende presentatie. State of the Art.
René Seghers
Wilt u meer recensies lezen, dus óók de recensies van albums die het afgelopen halfjaar verschenen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.
