WAGNER
Porazzi (pianotranscripties van Brassin, Heintz, Liszt, Moussault, Stradal, Wagner)
Camiel Boomsma (piano)
Etcetera KTC1540 • DDD-56’
Waardering: 9
Luister 717 – Juli/Augustus 2016
Wie dacht dat we het met de pianotranscripties van Wagner in tien uitvoeringen wel gehad hadden komt bedrogen uit, want wat blijkt: Liszt was niet de enige die zich eraan waagde. Ook Louis Brassin waagde zich aan (nogal voorspelbare en waarschijnlijk daardoor populaire) transcripties van stukjes Nibelungenring. Daarna wordt het gokken met deze slecht gedocumenteerde cd. Komt de transcriptie van Parsifal van August Stradal zoals het boekje stelt of van Albert Heintz cq. Camiel Boomsma zelf? Bij Götterdammerung vermeldt het boekje niet eens een foute naam, kennelijk moeten we hier August Stradal invullen. Vrij absurd voor een project dat zo sterk inzet op de bijzonderheid van de arrangementen. De beknopte uitleg is deels onbegrijpelijk en vooral ontoereikend, maar gelukkig kan Camiel Boomsma beter pianospelen dan schrijven. Vooral de mystieke sferen en de elegische klankschilderingen spint hij met een grote mate van transparantie uit. Wat Elegie en Porazzi-thema betreft, dat zijn Wagners allerlaatste compositieschetsen. Je weet dan niet meer of de late Liszt dichtbij is of dat die Liszt juist uit Wagner is voortgekomen. In Il Cigno di Palermo probeert componist Kent Hugo Moussault het gegeven van het Porazzi-thema gecombineerd met echo’s van Lohengrin en Tannhäuser tot een volwaardige compositie door te trekken.
René Seghers
Wilt u meer recensies lezen, dus óók de recensies van albums die het afgelopen halfjaar verschenen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.
