BEETHOVEN

Recensie BEETHOVEN – Symphonies 5 & 6

BEETHOVEN
Symphonies 5 & 6
WDR Symphony Orchestra o.l.v. Marek Janowski
Pentatone PTC 5186 809 • SACD-73’
Waardering: 7

Tsja, Beethoven 5 & 6… je kunt moeilijk eisen dat ze nooit meer mogen worden uitgevoerd of opgenomen. Zo bespreek ik hier dan de 5.000ste opname van Beethovens Vijfde symfonie, die aanvankelijk zwaar op mijn oor viel: dik van klank, duister galmend en vooral onderscheidend in de enorm opgeschroefde tempi. Die tempi zijn feitelijk het belangrijkste wapenfeit van deze opname. Het is een bijzonder jachtige lezing, die op zichzelf goed te verdedigen is. Janowski suggereert in ieder geval dat het werk echt zo bedoeld is geweest, maar je zou wensen dat dit experiment met de Berliner of nog beter de Wiener Philharmoniker was uitgevoerd. Dat zou een veel transparantere en in de details verfijndere lezing hebben opgeleverd. Desalniettemin is de drive die van de opname afspat op momenten fascinerend. Op andere momenten stoorde ik mij echter aan de pathetiek in de tutti-gedeeltes en hier en daar ook aan de stroperigheid van bepaalde passages. Die pathetische, vol romantische benadering pakt in de Zesde symfonie beter uit. Omdat dat werk veel melodieuzer van karakter is en dicht bij de late Haydn aansluit, glijd je er zo lekker doorheen, soms bijna op zijn Von Karajans. De Zesde is in de harmonische samenklank en zonder de extreme contraritmes van de Vijfde ook eenvoudiger om te spelen, het orkest kan zich hier meer op klankschoonheid richten. In de tutti-passages blijf ik het ook hier weinig verfijnd vinden.
René Seghers

Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.

Facebook
Twitter

Laatste artikelen