BERTIN
Fausto
Karine Deshayes (Fausto), Karina Gauvin (Margarita), Ante Jerkunica (Mefistofele), Nico Darmanin (Valentino), Les Talens Lyriques, Flemish Radio Choir o.l.v. Christophe Rousset.
Bru Zane BZ 1054 • 2u06’ (2 cd’s)
Waardering: 10
Je hoeft niet woke te zijn om te beseffen dat Louise Bertin (1805-1877) in 1831, lang voor Gounod, een mijlpaal in de operageschiedenis zette met Fausto, op libretto van haarzelf. Een mijlpaal waar behalve de paar aanwezigen in het Parijse Théâtre Italien geen haan naar kraaide tot de herneming in… Parijs 2023.
Het premièrejaar 1831 was een opwindend moment in de opera, een overgang van de oude wereld naar die van Bellini & co. Bertins Fausto (haar derde opera, begonnen op haar eenentwintigste) staat nog in verband met de Napoleontische opera van Le Sueur, Spontini en ook Gluck en Cherubini. Ze slaat Auber & co over, maar diverse recensenten horen Berlioz erin terug. Daar moest ik om lachen, want Bertin schreef Fausto vijftien jaar vóór Berlioz’ Damnation de Faust. Bertins ouverture is een meesterwerk. De keuze om Fausto door een sopraan te laten vertolken was zijn (haar) tijd honderdtachtig jaar vooruit. Helaas heeft Bertin haar eigen revolutie niet mee mogen maken, want Maria Malibran weigerde de rol. De alt voor wie Bertin de rol omwerkte kon niet en zo werd het in 1831 toch weer een tenor, een gemiste kans. Karine Deshayes is een droombezetting voor de titelrol. Datzelfde geldt voor Karina Gauvin als Margarita. Christophe Rousset heeft de kennis van alle genoemde invloeden om een even idiomatische als briljante opname neer te zetten. Het is akoestisch een juweel. Koor, orkest, solisten en muziek zijn in volmaakte balans. Het zou een schande zijn als Bertin voortaan niet in één adem genoemd wordt met Berlioz en Gounod – en ver daarna pas Mendelssohn.
Het is lang geleden dat ik door een vergeten werk uit de negentiende eeuw nog zo overrompeld ben. Dit verbijsterende werk komt uiteraard met alle Bru Zane-bonussen van dien (een honderdnegentig pagina’s dik encyclopedisch boek, leeslinten, schitterende vormgeving, illustraties). Voor wie door bovenstaande nieuwsgierig is geraakt: Bertin schreef vervolgens nog een opera, Esmeralda. Kortom, De klokkenluider van de Notre Dame met Victor Hugo himself als librettist! Op een onvindbare cd uitgebracht door Festival Montpellier 2008. Gelukkig zijn daar dan tegenwoordig dan YouTube en Wikipedia…
RENÉ SEGHERS
Dit is een van de tienen uit Luister 782. Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.
