BRAHMS
Piano quartet op. 25, orchestrated by Arnold Schoenberg
Nederlands Philharmonisch Orkest o.l.v. Marc Albrecht
PentaTone PTC 5186398 • SACD-51’
Waardering: 6
Schönberg heeft Brahms levenslang bewonderd om zijn vermogen grote werken te bouwen op kleine motieven. Brahms verstond de kunst te ontwikkelen en te variëren. In 1937 orkestreerde Schönberg – hij was al 63 en juist voor de nazi’s gevlucht naar Amerika – Brahms’ Pianokwartet opus 25, een werk dat zelden werd (en wordt) uitgevoerd. In de orkestratie zou je alles moeten kunnen horen. De geniale orkestratie had van Brahms zelf kunnen zijn, maar is soms grappig on-Brahmsiaans (vooral de xylofoon en het klokkenspel in het laatste deel). Daarmee plaatste Schönberg zijn eigen handtekening. In dezelfde periode vroeg men Schönberg ook voor filmmuziek. Hij kwam echter met zulke hoge eisen dat Hollywood al snel niets meer met hem te maken wilde hebben. Tien jaar eerder had Schönberg al eens ‘Begleitmusik’ geschreven – vrij atonaal – voor een film die nog niet eens was gemaakt. De omgekeerde wereld, maar wat een prachtmuziek. Een spannende partituur die alle aandacht op zichzelf vestigt. Een waardevolle bijdrage aan de Schönberg-discografie. Het Pianokwartet klinkt bij Albrecht door en door muzikaal, maar zwaar en hard. Al snel is er geen ruimte meer om in de klank te blijven groeien.
Jurjen Vis
Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.
