BRUCKNER

Recensie BRUCKNER – Symphony No. 4

BRUCKNER
Symphony No. 4
London Symphony Orchestra o.l.v. Bernard Haitink
LSO LIVE SACD LSO 0716 • DDD-69’


Het is spijtig te constateren dat sommige werken bijna niet worden uitgevoerd of opgenomen en men er maar voor blijft kiezen het zogenaamde ijzeren repertoire voor de zoveelste keer op te nemen. Nu kan wat mij betreft Bruckner nooit teveel worden uitgevoerd, maar objectief gezien is dit mijns inziens een ietwat overbodige opname: ook Bruckners vierde is oververtegenwoordigd in de catalogi. En toch! Weer val ik voor Haitinks visie en directie. Al zijn opnames overziend, kan ik niet één misser noemen van deze maestro. Zijn puls is altijd raak; in het bijzonder bij Bruckner. Alles vloeit bij hem. Ook bij deze gelegenheid. Bovendien is de combinatie London Symphony Orchestra en Bernard Haitink een succes en maakt hij weer gebruik van de tweede versie uit 1877/78 van Nowak (1953). Voor zover ik hoor, staan de tweede violen rechts ter wille van de antifonische effecten. Een consequentie is dat deze groep violen bij een live uitvoering een meer omfloerste, vaag mystieke klank geven dan de eerste viool groep, aangezien de F-gaten op het bovenblad juist van de toehoorder afstralen. Het ligt voor de hand dat dit onderscheid in timbre voor Bruckner van groot belang is. Bij een live opname – anders dus dan bij een live uitvoering – is het goed mogelijk dat dit effect geheel of gedeeltelijk wordt geneutraliseerd, afhankelijk van de plaatsing van de (extra) microfoons. Hoe dan ook, de opname is onberispelijk: nooit scherp, altijd aangenaam, met een overvloed aan details en glans. De potentiële koper moet deze SA(CD) toch maar overwegen want er komt ooit een tijd dat Bernard Haitink niet meer onder ons is…
Emile Stoffels

Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.

Facebook
Twitter

Laatste artikelen