DIVERSEN

Recensie DIVERSEN – Incantation

DIVERSEN
Incantation
Virgil Boutellis-Taft (viool), Royal Philharmonic Orchestra o.l.v. Jac van Steen
Aparté AP234 • DDD-64’
Waardering: 8

Er zijn twee hele goede zaken aan Incantation. De eerste is het Royal Philharmonic Orchestra dat onder leiding van de in eigen land hopeloos onderschatte Nederlander Jac van Steen meesterlijk doortekend en verfijnd speelt. De tweede is de Franse violist zelf. Hij draait ondanks een relatief jonge leeftijd al even mee, maar weigert een ‘ster’ te worden. Bij hem staat de muziek voorop. Alles draait om het uitdragen van de gedachte van de componist. Nergens epateert hij, nergens klinkt nodeloos vuurwerk. Daarom is het des te verbazingwekkender dat het programma op deze cd net als op zijn vorige plaat met pianist Guillaume Vincent, Entre Orient & Occident, een bij elkaar geraapt zootje is. Volgens het cd-boekje gaat het in alle tracks om ‘zingen’, bezweren en betoveren, maar een Danse macabre van Camille Saint-Saëns ingeklemd tussen een Chaconne van Tomaso Vitali en een Serenade melancolique van Pjotr Iljitsj Tsjaikovski werkt programmatisch niet bevorderlijk voor alle drie de werken. De tracks zijn met verder Kol Nidrei van Max Bruch, Nigun van Ernest Bloch en de Poème van Ernest Chausson vooral even dankbare als bekende ‘vioolhits’ die bijeengebracht zijn vanwege hun ‘zangkwaliteiten’, zo lijkt het. En ja, ze worden gewoon erg mooi gespeeld, maar een programmatische meerwaarde is op deze cd ver te zoeken.
Paul Janssen

Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.

Facebook
Twitter

Laatste artikelen