HÄNDEL

Recensie HÄNDEL – Vioolsonates in A HWV 361 – In g HWV 364a – in F HWV 370 – in d HWV 359a – in G HWV 358 – in D HWV 371 – in A HWV 372 – in e HWV 375

HÄNDEL
Vioolsonates in A HWV 361 – In g HWV 364a – in F HWV 370 – in d HWV 359a – in G HWV 358 – in D HWV 371 – in A HWV 372 – in e HWV 375
Riccardo Minasi (viool), Musica Antiqua Rome
Deutsche Harmonia Mundi 88697705312 • DDD – 79’
Georg Friedrich Händel schreef net als zijn tijdgenoten vele sonates voor een solo-instrument en basso continuo. Hoeveel vioolsonates hij bijdroeg staat niet helemaal vast, maar acht zijn er in ieder geval overgeleverd. Andrew Manze en Richard Egarr vertrouwden ze al eens aan de cd toe en nu heeft de Italiaanse violist Riccardo Minasi zich aan een vergelijkbaar project gewaagd. En dat werd tijd. Want Manze en Egarr waren erg goed – de cd behoort nog steeds tot de favorieten – het is ook al weer enige tijd geleden en de uitvoeringspraktijk staat niet stil. Mede om die reden zijn de verschillen tussen Minasi en Manze groter dan de overeenkomsten. Zo brengt Minasi behoorlijk wat leven in de brouwerij. Het basso continuo heeft met naast het klavecimbel een luit en een cello meer kleur en meer variatie en Minasi zelf houdt ook wel van een avontuur. Waar Händel bij Manze onmiskenbaar klonk als een Engelse componist, krijgt bij Minasi de Italiaan in Händel alle ruimte. Hij laat geen moment onbenut om de barokke grilligheid van de sonates, die Händel gedurende zijn hele leven schreef, te benadrukken en ook zijn versieringen zijn uitgebreider. Soms zelfs te uitgebreid. En dat maakt deze cd tot een goed alternatief voor – maar geen vervanger van – de Manze/Egarr-schijf.

Paul Janssen

Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.

Facebook
Twitter

Laatste artikelen