J.S. BACH

Recensie J.S. BACH, ­HELMSCHROTT – Magnificat – Lumen

J.S. BACH, ­HELMSCHROTT
Magnificat – Lumen
Simon Mayr Chorus, Concerto de Bassus en diverse solisten o.l.v. Franz Hauk
Naxos 8.579049 • DDD-66’
Waardering: 6

Wat hebben het Magnificat van Johann Sebastian Bach en Lumen van de tachtigjarige Robert Maximilian Helmschrott met elkaar te maken? Geloof. Met dien verstande dat Bach voor zijn eigen lutheraanse kerk componeerde en Helmschrott religieuze en literaire en filosofische teksten uit hindoeïsme, christendom en de Koran bij en door elkaar heeft gezet; zelfs Brecht en Goethe zitten erin. Hijzelf noemt het een oratorium, maar cantate mag ook voor deze interreligieuze dialoog. In de muziek zit zowel krachtig schetterwerk à la Orff of Bernstein als modernistische momenten met harp, slagwerk, viool en piano (Helmschrott zelf). Heel boeiend is het allemaal niet, bekwaam gemaakt wel, maar dat kun je van een oud-directeur van een conservatorium verwachten. Het Magnificat klinkt best degelijk, maar het tijdeigen orkest noch het koor lijken meer te doen dan hun noten netjes uit te voeren en bij de solisten valt hoogstens het Deposuit van Markus Schäfer op. De basaria is alleen netjes en het duet en het terzet klinken alsof losse stemmen toevallig samen zingen.
Paul Herruer

Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.

Facebook
Twitter

Laatste artikelen