MEYERBEER
L’Africaine/Vasco da Gama
Michael Spyres, Claudia Mahnke, Kirsten MacKinnon, Brian Mulligan, Andreas Nauer Kanabas, Frankfurt Opera Chorus and Orchestra o.l.v. Antonello Manacorda
Naxos 8.660558-60 • 3.21 (3 cd’s)
Waardering 10
Weinig opera’s openen zo overrompelend als L’Africaine, waarin Meyerbeers fraaiste ouverture wordt gevolgd door de schitterende romance van Inès, hier vertolkt door de warm getimbreerde Kirsten McKinnon. Smachtend wacht ze op de terugkeer van haar verloofde, Vasco da Gama, die twee jaar van huis is geweest. Als de aanhef zo volmaakt wordt uitgevoerd en je weet dat Vasco Da Gama in persoon van Michael Spyres op het punt van arriveren staat, ontstaat er een soort broeierige spanning. Spyres stelt zijn fans niet teleur. Bronstig baritonaal in het midden met een koperen trompet op top zet hij met bijtende accenten al in het ensemble van I de toon voor een explosief avondje opera in Frankfurt. In II wekken Nélusko (Brian Mulligan) en Sélika (Claudia Mahnke) zowel Meyerbeers recitatieven als de aria’s, duetten en tussenmelodieën met orgelende tonen en fonkelende stemmen tot leven. Ze doen dat op orkestklanken die de spot drijven met iedereen die Meyerbeer van Verdi tot Wagner geplunderd heeft. Het leidt tot verbazing over het dédain dat het genie Meyerbeer nog steeds ten deel valt. En dan hebben we het nog niet gehad over de andere vijf rollen met tenminste één waanzinnige aria of bloedstollend duet.
Meyerbeer pauzeerde het werk na 1843 vijf jaar omdat de beoogde Sélika, Cornélie Falcon, haar stem verloor en niemand anders dat toen kon zingen. In 1851 pakte Meyerbeer het werk weer op. Het werd uiteindelijk voltooid op 1 mei 1864, een dag voor hij overleed. Het werk onderging in die tijd eindeloze revisies en de titel veranderde nog van L’Africaine in Vasco da Gama. Zoals het in Frankfurt 2018 live ten tonele is gevoerd gaan we dit niet snel meer horen. Hulde aan dirigent Antonello Manacordo die alle radertjes in Meyerbeers bovenmenselijke operamachine in een adembenemende balans houdt.
EMANUEL OVERBEEKE
Dit is een van de tienen uit Luister 784. Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.
