PROKOFJEV

Recensie PROKOFJEV – Symfonie 1 & 2 – Dreams

PROKOFJEV
Symfonie 1 & 2 – Dreams
São Paulo Symphony Orchestra o.l.v. Marin Alsop
Naxos 8.573353 • DDD-57’
Uitvoering *** | Registratie ***

Marin Alsop is niet alleen chef-dirigent van het Baltimore Symphony Orchestra, sinds 2012 zwaait ze ook de baton in het Braziliaanse São Paulo. Ze zet haar werkzaamheden in Brazilië voortvarend in, met een complete cyclus van de symfonieën van Serge Prokofjev voor Naxos. Dit is de derde aflevering, na de Vijfde in combinatie met ‘Het jaar 1941’, en de Vierde met het ballet ‘De verloren zoon’. Een groter contrast tussen de twee eerste symfonieën van wie dan ook is ondenkbaar. Omringd door het tumult van de Revolutie pende Prokofjev zijn door Haydn geïnspireerde Klassieke Symfonie. Acht jaar later ontstond in Parijs de Tweede, een werk waarmee Prokofjev wilde bewijzen dat hij als modernist niet onderdeed voor aartsrivaal Stravinsky. In de concertzaal is het zelden te horen, op geluidsdragers mag het meedoen met de anderen. Het derde stuk is Dromen opus 6, het zusje van Rachmaninovs Dodeneiland. Al met al een mooie staalkaart van Prokofjevs kameleontische grammatica. Het klinkende resultaat valt wat tegen, ondanks veel opnametijd (zes dagen in dit geval). De competitie is in prijs afgedaald tot budget- en superbudgetniveau, en Karajan (1 & 5) en Walter Weller (compleet voor Brilliant) zijn dan ook geduchte concurrenten.
Siebe Riedstra

Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.

Facebook
Twitter

Laatste artikelen