RAVEL

Recensie RAVEL – Daphnis et Chloé, La valse

RAVEL
Daphnis et Chloé, La valse
Orchestre et Choeurs de L’Opéra National de Paris o.l.v. Philippe Jordan
Erato 0825646166848 • DDD-69’
Waardering: 6

Ravels ‘Daphnis et Chloé’ is momenteel zo’n beetje zijn populairste werk, getuige de niet aflatende stroom opnamen die ervan verschijnt. Dit ballet – een van de weinige balletten waarvan de muziek echt op zichzelf kan staan – verdient die plaats, want het is een van Ravels meest complexe en tot de verbeelding sprekende stukken. De kleurenpracht en instrumentale rijkdom ervan compenseert als het ware het dan al bijna anachronistische oriëntalisme. Ravels ‘Bolero’ uit 1928 kondigt zich in ‘Daphnis et Chloé’ uit 1912 voortdurend aan, maar dan in gesublimeerde vorm, zonder de platheid van het latere werkje dat de componist helaas is gaan aankleven. De concurrentie tussen klassieke uitvoeringen als die van Monteux, Munch en Dutoit tot Bernard Haitink, Pierre Boulez en recent Yannick Nézet-Séguin is enorm. Philippe Jordan is een uitstekende dirigent die een compacte, theatrale uitvoering van het werk brengt, maar binnen het illustere rijtje dat ik hierboven aanhaalde heeft deze uitvoering niets te zoeken. Monteux en Munch zetten ooit maatstaven die voor mij pas recent door Nézet-Séguin zijn aangescherpt. Het is fijn dat het Erato-label terug is, maar het had van mij ook de versie met Phillipes vader Armin Jordan uit 1994 uit de ‘back catalogue’ mogen halen.
René Seghers

Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.

Facebook
Twitter

Laatste artikelen