BRAHMS
Serenade no.1, Variaties op een thema van Haydn
Residentie Orkest o.l.v. Jan Willem de Vriend
Channel Classics CC72692 • SACD-63’
Waardering: 9
Luister 717 – Juli/Augustus 2016
Een jaar na het overlijden van zijn dierbare vriend Robert Schumann accepteerde Brahms een positie aan het afgelegen hof van Prins Leopold III aan de rand van het Teutoburgerwoud. Een goed salaris, overweldigende natuur en veel tijd om te componeren: veel meer kan een 24-jarige zich niet wensen. Regelmatig klonken serenades van Mozart en Haydn aan het hof, de inspiratie voor Brahms’ eerste serenade. Al in de eerste seconden van deze opname doemt het beeld op van een jonge man die met verende tred de bossen en zijn nieuwe leven verkent. Dit is duidelijk niet de Bourgondiër op leeftijd met de indrukwekkende baard die in ons collectieve geheugen gegrift staat. De Vriend en het Residentieorkest hebben Brahms 20 kilo af laten vallen, de muziek klinkt als een schilderij dat ontdaan is van een dikke nicotineaanslag. Het koper klinkt gretig, de strijkers fluwelig, maar nergens vet. Het verwachtingsvolle Adagio klinkt nooit sentimenteel. Haydn was ook de inspiratiebron voor een set variaties die bijna twintig jaar later ontstond. Meteen in de eerste variatie is de handtekening van Brahms onontkoombaar: lange melodische lijnen en ritmische dualiteit. Spel en opname zijn mooi transparant, waardoor ook tegenmelodieën en ritmische variaties mooi tot hun recht komen.
Carine Alders
Wilt u meer recensies lezen, dus óók de recensies van albums die het afgelopen halfjaar verschenen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.
