DE RORE - Portrait of the Artist as a Starved Dog

Recensie DE RORE – Portrait of the Artist as a Starved Dog

DE RORE
Portrait of the Artist as a Starved Dog (madrigalen)
Graindelavoix o.l.v. Björn SchmelzerGlossa
GCD 32114 • DDD-75’
Waardering: 7

Een wat wonderlijke titel voor een album met renaissancemuziek. De betekenis zit ook niet in die muziek, maar in een overgeleverd portret van de Italiaanse componist Cipriano de Rore (circa 1515-1565), gemaakt in zijn laatste levensjaren, waarop hij er inderdaad nogal uitgemergeld uitziet. De Belgische musicoloog en dirigent Björn Schmelzer legt het allemaal uit in een lang essay in het cd-boekje en vertelt ook allerlei interessants over de muziek en over zijn persoonlijke aanpak. Die resulteert in vertolkingen van een vijftiental madrigalen van De Rore door het ensemble Graindelavoix (zelf spellen ze het zonder hoofdletter), bestaande uit zes vocalisten, een bespeler van de zink (cornetto) en een snarenspeler die luit, gitaar en chitarrone meebracht naar de opname. Die vertolkingen leveren een wat dubbel gevoel op: het gaat om interessante muziek, er is variatie genoeg door wisselingen in bezetting en het al dan niet gebruik van instrumenten, maar de zes stemmen liggen (althans voor mij) niet lekker bij elkaar, en de countertenor klinkt (ook: althans voor mij) nogal aanstellerig. Het ideaal van Schmelzer is overigens niet een getrouwe reconstructie, maar meer een interpretatie; dat Graindelavoix betekent zoiets als ‘een korreltje op de stem’, ze hebben maling aan het klassieke vocale ideaal. Nou ja. Op het programma staan ook twee stukken van andere componisten met origine in de Lage Landen: Philippe Verdelot (circa 1480-circa 1530), een prachtig werk, en Guillaume Morlaye (circa 1510, sterfdatum onbekend).
René de Cocq

Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.

CD kopen? Bestel hem hier.

Facebook
Twitter

Laatste artikelen