Recensie Deux - Bartok - Poulenc, Ravel

Recensie Deux – Bartok – Poulenc, Ravel

Deux
Bartok – Poulenc, Ravel
Patricia Kopatchinskaja (viool), Polina Leschenko (piano)
ALPHA 387 • DDD-53’

Waardering: 10 

Opnieuw levert violist Kopatchinskaja een juweeltje af, dit keer met pianist Polina Leschenko. Het tweetal bedacht een cd rond twee virtuoze violistes uit de ‘roaring twenties’: Jelly d’Aranyi en Ginette Neveu. De Hongaarse d’Aranyi was de muze van Béla Bartók en inspireerde Maurice Ravel tot zijn Tzigane na een nacht vol zigeunermuziek. Met razend lastige capriolen en een paar vette knipogen naar Brahms daagde hij de achternicht van Joseph Joachim uit. Het had voor Kopatchinskaja geschreven kunnen zijn. Met schijnbaar gemak tovert ze zigeunerclichés, oosterse fluiten en de horlepiep uit haar instrument. Er zullen zeker mensen zijn die vinden dat ze te weinig respect toont voor Ravels compositie, maar ik vind het passen in de ontstaansgeschiedenis van het werk. Neveu verleidde Francis Poulenc in 1942 tot het schrijven van een vioolsonate vol humor, bravoure en zwoele, jazzy mijmeringen. Met verwijzingen naar het verboden ‘Tea for two’ stak hij brutaal zijn tong uit naar de Duitse bezetter. Het hart van de cd is de Tweede vioolsonate van Bartók, avontuurlijke muziek waarbij je in deze uitvoering op het puntje van je stoel zit. Met de haar kenmerkende overgave en energie brengt Kopatchinskaja de Parijse salons in het interbellum tot leven en in Leschenko vindt ze een gedroomde partner in crime. De pianist laat horen dat ook de Hongaar Ernö Dohnányi wel weg wist met Franse muziek. Een knap en aanstekelijk staaltje kattenkwaad dat bij mij een grote grijns achterliet.

Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.

CD kopen? Bestel hem hier.

Facebook
Twitter

Laatste artikelen