DIVERSEN
Singing Cello
István Várdai (cello), Julien Quentin (piano)
Hungaroton HCD32741 • DDD-61’
Waardering: 9
Luister 716 – Juni 2016
Als één instrument kan zingen dan is het wel de cello, de bariton onder de strijkers. Dirigent Arturo Toscani, zelf cellist, zei het vaak Verdi na: ‘Cantare!’ De jonge meestercellist István Várdai maakte met zijn pianist Julien Quentin een keuze uit hoofdzakelijk negentiende-eeuws liedrepertoire. Het is aanvankelijk schrikken als je liederen van Schumann (uit de ‘Liederkreis’) en Fauré een octaaf lager hoort dan je zou willen, maar het spel van Várdai is zo uitnodigend dat je je al snel gewonnen geeft. Een evident bezwaar is dat liederen met tekst nu ‘Lieder ohne Worte’ zijn geworden. Ooit een beproefd recept, maar er gaat natuurlijk veel verloren. Zet u eroverheen. Het is werkelijk prachtig zoals Várdai de teksten die we nu niet meer horen tot leven wekt. Hij is een rasverteller; je zou met de partituur in de hand willen volgen wat hij doet. Na Mahlers orkestliederen klinken twee parels van Rachmaninov die nooit woorden hebben gehad. Onverdiend dat ze bijna nooit worden uitgevoerd. Een toegift is niet zelden het hoogtepunt van een recital. Zo ook hier: ‘Liebesleid’ van Fritz Kreisler. Een niemendal, op het randje van de kitsch, maar zo verrukkelijk. Intens melancholiek en gelukkigmakend. Heerlijk!
Jurjen Vis
Wilt u meer recensies lezen, dus óók de recensies van albums die het afgelopen halfjaar verschenen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.
