CD 48_721

Recensie SATIE – o.a. Gnossiennes; Le Piccadilly; Avant-dernières Pensées; Sonatine bureaucratique; Heures séculaires et instantanées; Prélude en Tapisserie; Je te veux; Trois Gymnopédies

SATIE
o.a. Gnossiennes; Le Piccadilly; Avant-dernières Pensées; Sonatine bureaucratique; Heures séculaires et instantanées; Prélude en Tapisserie; Je te veux; Trois Gymnopédies
Noriko Ogawa (piano, Érard 1890)
BIS-2215 • SACD-78’
Waardering: 6
Luister 721 – Januari/Februari 2017

Het ging om Berlioz’ Symfonie Fantastique en het was een moment dat grote indruk maakte. Dirigent Daniele Gatti repeteert met het orkest en zegt: ”Nee, dit moet niet klinken als een wals maar als de herinnering aan een wals”. Het verschil was verbluffend, dezelfde noten werden van ‘plat’ tot een extatische droomervaring. Die ervaring komt in me op bij het beluisteren van deze eerste aflevering van een cd-reeks met alle werken voor solo-piano van Satie. De in Londen gevestigde Japanse pianiste Noriko Ogawa speelt een Satie-programma met een mooie combinatie van meer en minder bekende stukken. Ze speelt heel (te) helder gearticuleerd, alle noten correct, en heeft bovendien gekozen voor een ideaal bij Satie passend instrument, een Érard uit 1890. Of het is een niet optimaal afgeregeld exemplaar of Noriko Ogawa weet de kwaliteiten van het instrument niet te benutten. Het resultaat is van grote letterlijkheid zonder sfeer. Dit is muziek met dubbele bodems, met ironie, een spel met de conventies. Dat hoor ik niet bij Noriko Ogawa. Hoe anders, stijlvol en sfeervol weet de Franse pianiste Claire Chevalier het palet van een Érard in te zetten voor de muziek van Satie (Zig-Zag Territoires).
Hans Quant

Wilt u meer recensies lezen, dus óók de recensies van albums die het afgelopen halfjaar verschenen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.

Facebook
Twitter

Laatste artikelen