SCHULHOFF
Strijksextet op.45, Sonate nr.2 voor viool en piano, Duo voor viool en cello, Cinq Études de jazz
Spectrum Concerts Berlin: Boris Brovtsyn, Valery Sokolov (viool); Philip Dukes, Maxim Rysanov (altviool); Jens Peter Maintz, Torleif Thedéen (cello), Eldar Nebolsin (piano)
Naxos 8573525 • DDD-68’
Waardering: 7
Luister 721 – Januari/Februari 2017
Vanwaar zoveel agressie? Oké, Schulhoff is Dvorák niet en ook geen Janaˇcek, maar met beide componisten had hij meer gemeen dan veel mensen beseffen. Erwin Schulhoff was een man van uitersten. Van Janaˇcek had hij de voorliefde voor de Tsjechische taal met zijn typische accenten geërfd en in zijn strijksextet verstopt. In de uitvoering door de leden van Spectrum Concerts Berlin kloppen de accenten, inclusief de ferme en felle uithalen dan wel (maar moet het zó krasserig?) maar het lyrische aspect (Dvoráks erfenis) zijn de heren ergens onderweg kwijtgeraakt. Er is ook iets mis met de balans van de opname waardoor ik niet van de volumeknoppen af kan blijven: óf ik hoor niets óf ik word opgeschrikt door een boem. Gaat het strijksextet een beetje ten onder wegens gebrek aan echte visie, in de vioolsonate wordt er ruimschoots gerevancheerd. Hier is de toon van de violist Boris Brovtsyn ‘mild und leise’, met waar nodig wat ruwere accenten. Hij wordt daar voortreffelijk mee geholpen door de formidabele pianist Eldar Nebolsin. Maar pas bij de door Nebolsin meesterlijk gespeelde ‘Études de jazz’ herken ik ‘mijn’ Schulhoff weer en kan ik de ietwat saai uitgevallen ‘Duo voor viool en cello’ vergeten.
Basia Jaworski
Wilt u meer recensies lezen, dus óók de recensies van albums die het afgelopen halfjaar verschenen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.
