VAUGHAN WILLIAMS - A London Symphony

Recensie VAUGHAN WILLIAMS – A London Symphony

VAUGHAN WILLIAMS
A London Symphony –
Sound sleep –
Orpheus with his lute –
VariationsSolisten,
Royal College of Music Brass Band,
BBC Symphony Orchestra o.l.v. Martyn Brabbins
Hyperion CDA68190 • DDD-73’

Waardering: 9

Let op! Niet iedereen in Nederland zal dit misschien merken, want zoveel Ralph Vaughan Williams horen we hier helaas niet, maar dit is de ‘versie 1920’ van de Tweede symfonie van Vaughan Williams, een portret van het Londense leven, geïnspireerd door een roman van H.G. Wells. Meestal wordt de versie

1936 uitgevoerd, die een kwartier korter is dan de oorspronkelijke van 1913. De ‘eerste revisie’ van 1920 die hier zijn plaatpremière beleeft, zit er ongeveer tussenin. De stukken die Vaughan Williams vrij rigoureus schrapte zijn vooral beschrijvend en sfeerverhogend, de latere versie toont een strakkere symfonische structuur. Brabbins speelt zelfverze- kerd, met over het algemeen ruime tempi en liefdevolle zorg voor de details. Leuk om mijn favoriete Vaughan Williams-symfonie een keertje in deze versie te horen. Het is een werk dat het goed zou doen als een Nederlands orkest er eens voor ging zitten in plaats van de zoveelste Mahler… De korte vocale werken op teksten van Rossetti en Shakespeare worden mooi gezongen door Elizabeth Watts, Mary Bevan en Kitty Whately. In de Variations for brass band, een van Vaughan Williams’ laatste werken, horen we ‘een onverbloemde, voor elk verstaanbare muziek, die aan het ademloos publiek ieder gevoel met name noemde’ (Vasalis), waarmee genoeg is gezegd. Ik geloof niet dat Brabbins aan een Vaughan Williams-cyclus bezig is, maar op dit niveau zou dat best mogen.
Gerard Scheltens

Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.

Facebook
Twitter

Laatste artikelen