Sopraan Roberta Alexander is dinsdagavond 14 oktober op 76-jarige leeftijd plotseling overleden na een acute hartstilstand. De Amerikaanse in Nederland beleefde haar grootste successen in de jaren tachtig en bleef ook daarna nog op hoog niveau zingen. Alexander, van oorsprong Amerikaanse, vestigde zich in 1972 in Nederland als veelbelovend zangeres.
Oeuvreprijs
In Den Haag rondde ze haar conservatoriumopleiding af en sindsdien nam ze een niet meer weg te denken rol in het opera- en concertleven in; in Nederland én op de internationale wereldpodia, onder meer bij de Metropolitan Opera in New York. Ze was een veelgevraagd solist die ook bij het brede publiek bekend raakte, door haar televisieoptredens, zoals in de muziekquiz Harde Noten. In 2020 kreeg Alexander de Edison Klassiek Oeuvreprijs. Roberta Alexander stond nog midden in haar muzikale leven. Ze was als docent verbonden aan het Conservatorium van Amsterdam. In februari dit jaar was ze te horen in Elektra bij de Staatsoper Berlin. In januari en februari zou ze nog bij de opera in Lyon de rol van La Bayaleuse in Charpentiers Louise zingen. Vanuit alle hoeken uit de muziekwereld en daarbuiten reageren mensen geschokt op haar overlijden.
Lerarenopleiding
Roberta Alexander werd geboren in Lynchburg in de Amerikaanse staat Virginia, en groeide op in Ohio. Haar vader leidde koren, haar moeder was zangeres en Alexander wilde niets liever dan in haar moeders voetsporen treden. Ze werd opgeleid in Michigan. Voor de zekerheid, en om haar ouders gerust te stellen, rondde ze ook nog een lerarenopleiding af, voor het onwaarschijnlijke geval dat haar zangcarrière niet zou slagen. Op haar 23ste stak ze de Atlantische Oceaan over om haar studie voort te zetten aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag. Het had ook met de liefde te maken. Na een kort huwelijk met dirigent Edo de Waart trouwde ze in 1975 met de orkestmanager Siebe Riedstra.
Opera Studio
In 1975 debuteerde ze bij De Nederlandse Operastichting in La cambiale di matrimonio van Rossini. Een jaar later zong ze in de kameropera Il Campanello van Donizetti bij de Opera Studio. Basbariton Joep Bröcheler was toen haar tegenspeler en hij herinnert zich haar als ‘een hele lieve collega die verschrikkelijk mooi kon zingen. Ze zat dan wel in de Opera Studio, maar in de praktijk was zij al veel verder.’
De Nederlandse Operastichting
Alexander zong tussen 1975 en 1985 in 26 producties bij De Nederlandse Operastichting; onder meer in Peter Schat’s ‘circusopera’ Houdini (seizoen ‘80-‘81’). Later zong ze de rol van Violetta in Verdi’s La Traviata (seizoen ‘83-’84). Die rol zong ze voor het eerst. “Ze was er begrijpelijkerwijs ook wat nerveus over”, schrijft Neil Rosenshein die bij de productie betrokken was, maar “ze was een stralende en beeldschone La Traviata”. In datzelfde seizoen maakte ze indruk in haar rol van Fiordiligi in Mozarts Cosi fan Tutte. Weer een seizoen later zong ze in Don Giovanni (seizoen ’84-85).
Wereldpodia
Die wereldpodia volgden snel. Haar Amerikaanse debuut was in 1980 in de Grand Opera in Houston als Pamina in Die Zauberflöte. In 1981 zong ze in Santa Fe (New Mexico) de titelrol in Daphne van Richard Strauss. Daarna volgden haar debuten in de New Yorkse Metropolitan Opera in 1983 (Zerlina, Don Giovanni) en in het Londense Royal Opera House in 1984 (Mimi, La bohème). In 1989 volgde de titelrol van Jenůfa bij het operafestival van Glyndebourne. Roberta Alexander zong ook in de wereldpremière van de opera Der Kaiser von Atlantis van Viktor Ullmann, waarin ze de rol van Bubikopf vertolkte. Naast heel bekende opera’s en liederen waarin Roberta Alexander zong, zijn er ook mooie opnamen van onontdekte pareltjes die door haar en haar collega’s aan het licht gebracht werden.
Bronnen: npoklassiek.nl, volkskrant.nl
