WIDOR

Recensie WIDOR – Orgelsymfonie 6 & 10 ‘Romane’

WIDOR
Orgelsymfonie 6 & 10 ‘Romane’
Hayo Boerema (Marcussen-orgel, Laurenskerk)
HAYO 197205 • DDD-67’
Uitvoering ***** | Registratie *****

De Groninger Hayo Boerema (1972) is sinds 2005 organist van de Laurenskerk in Rotterdam. Hij heeft zich van meet af aan ingespannen om ‘zijn’ orgel aan een groot publiek voor te stellen als een prachtinstrument dat veel meer kan dan alleen maar epateren (het is het grootste orgel van Nederland). Op zijn vorige cd, Metaphora, liet Boerema in werken van Franck en Dupré overtuigend horen dat Franse symfonische orgelmuziek zich thuis kan voelen op dit instrument. Nu heeft hij de tien symfonieën van Charles-Marie Widor bij de kop genomen als nieuw project. Menige kenner zal hier zijn wenkbrauwen optrekken, want Widor is toch de vleesgeworden verpersoonlijking van het Franse symfonische orgel zoals dat ontwikkeld is door Aristide Cavaillé-Coll? Widor speelde nota bene zelf zijn leven lang op een van de indrukwekkendste instrumenten van de bouwer, in de Saint Sulpice. Waarom dan niet naar Parijs getogen om deze werken in hun eigen omgeving op te nemen? Hayo Boerema bleef in Rotterdam en bewijst zijn gelijk, en krijgt daarbij de niet te onderschatten hulp van opnameman Aad van der Waal. Waarom hebben zoveel mensen een hekel aan orgelklanken? Omdat de zwemmende akoestiek in de meeste kerken de muziek vervormd tot een grauwe brei, die alleen nog maar als lawaai overkomt. Daarvan is hier geen enkele sprake, iedere noot die Widor schreef is perfect waar te nemen, zelfs wanneer de horizontale trompetten losgaan. Boerema is bovendien een voorname aristocraat in zijn spel, net als Maître Widor.
Siebe Riedstra

Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.

Facebook
Twitter

Laatste artikelen