BERLIOZ

Recensie BERLIOZ – Messe Solennelle

BERLIOZ
Messe Solennelle
Adriana Gonzalez (sopraan), Julien Behr (tenor), Andreas Wolf (bas), Le Concert Spirituel o.l.v. Hervé Niquet
ALPHA 564 • DDD-51’
Waardering: 8

In 1992 deed een Belgische koordirigent de musicologische ontdekking van de eeuw. Op een Antwerpse orgelzolder vond hij het manuscript van de Messe Solennelle van Hector Berlioz. Een jeugdwerk dat de twintigjarige componist na een paar uitvoeringen vernietigde (gelukkig had hij eerder een afschrift meegegeven aan een Belgische vriend). Berlioz vergat de mis, maar kannibaliseerde de beste vondsten in de navolgende jaren met enige regelmaat. De ontdekking werd in 1992 groots gevierd door John Eliot Gardiner, met een internationale tournee en een opname voor het label Philips. In Nederland organiseerde Dick van der Meer voor de KRO de Nederlandse première in Vredenburg. Daarna werd het stil. De Messe Solennelle werd niet in de canon van grote religieuze meesterwerken opgenomen en verdere discografische belangstelling bleef uit. Nu, bijna 30 jaar later, verschijnt er een tweede opname, net als de eerste gerealiseerd door een specialist in historisch geïnformeerde uitvoeringen. De Fransman Hervé Niquet heeft met zijn Le Concert Spirituel Choeur et Orchestre gezorgd voor een frisse Franse kijk op deze intrigerende partituur. Voor wie thuis is in zijn Berlioz is het een feest der herkenning waarin favoriete thema’s uit de Symphonie fantastique en de opera Benvenuto Cellini de revue passeren. Niquet biedt geen opzienbarende nieuwe inzichten, zijn tempi wijken niet af van die van Gardiner, er wordt uitstekend gespeeld en gezongen en de opname laat niets te wensen over.
Siebe Riedstra

Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.

Facebook
Twitter

Laatste artikelen