DIVERSEN
Insomnia: Slaap- en nachtliederen van o.a. Couperin, Britten, Lennon/MacCartney, Dean en Ligeti)
Allan Clayton (tenor), Aurora Orchestra o.l.v. Nicholas Collon
Warner Classics 08256460082230 • DDD-59’
Waardering: 10
Het Aurora Orchestra brengt hier een uitgekiende ode aan de slapeloosheid. Dat is natuurlijk een prachtig thema voor een sonnambulist als ondergetekende. Bijzonder is daarbij de samenhang tussen deze in tijd en genre sterk uiteenlopende composities. Gurneys slaapliedje wordt alsof het zo was bedoeld gevolgd door Couperins betoverend mooie ‘Les barricades mistérieuses’, een fascinerend stuk. Tenor Allan Clayton zet die magische sfeer van sterren en maan voort in Brittens liedcyclus Nocturne met tot de verbeelding sprekende titels als ‘On a poet’s lips I slept’ of ‘She sleeps on soft, last breaths’. Dat het allemaal zo fantastisch klinkt is niet alleen te danken aan de voorbeeldige voordrachtskunst van Clayton, maar ook aan het Aurora Orchestra onder Nicholas Collon. Hij weet zelfs Lennon en McCartneys ‘Blackbird’ in een arrangement van Iain Farrington (inclusief vogelgetsjilp) moeiteloos in te passen. Experimentele composities als Brett Deans ‘Pastoral Symphony’ bedienen zich van een volledig andere muzikale taal, maar deze schildert uiteindelijk toch hetzelfde verhaal van de kleuren van de nacht. Nu eens ben je in het bos, dan in een steegje, dan schijnt de maan over een meer, of krast er een uil. In Deans fascinerende compositie hoor je vooral nachtelijk ongedierte dat lijkt te worden opgejaagd door een dreigend wezen – een uil, een valk, een boze geest? Heel anders gaat het eraan toe in Ligeti’s ‘Poème symphonique for 100 metronomes’, een werk dat wellicht bedoeld is om insomnia te bestrijden. Een uniek project met unieke werken die elkaar tot en met Buck/Mills/Stipe’s ‘I’ve been high’ in een magisch schemerlicht stellen.
René Seghers
Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.
