DUPARC

Recensie DUPARC – Extase – Complete Songs

DUPARC
Extase – Complete Songs
Peter Gijsbertsen (tenor), Liesbeth Devos (sopraan), Jozef de Been­houwer (piano)
Phaedra Classics PH292040 • DDD-62’
Waardering: 7

Veel zangers mogen jaloers zijn op tenor Peter Gijsbertsen, want de goden hebben hem een stem gegeven met veel erop en eraan. Hij heeft een moeiteloos bereik, een mooi falset en lyrische en dramatische tonen in overvloed. Inmiddels is hij uit het lied in de richting van opera gegaan en daarbij is mogelijk zijn vibrato iets ruimer geworden dan vroeger. Met alle liederen van Henri Duparc zet hij zijn al eerder begonnen samenwerking met de voortreffelijke begeleider Jozef de Beenhouwer voort, en sopraan Liesbeth Devos voegt zich erbij voor een duet tussen ene Kadisja en Ahmed en het vrouwenlied Mignon (naar Goethe). Gijsbertsen zelf neemt een baritonale pose aan in het lied Le galop, en zingt merkwaardig genoeg ook het door Duparc voor mezzosopraan bedoelde Au pays où se fait la guerre. Waarom weten we niet, want over Duparc of zijn zeventien liederen is niets in het inlegboekje te vinden op de teksten na. Ondanks alle vocale talenten van Gijsbertsen zijn díe liederen het mooist, waarin Duparc hem nauwelijks of geen mogelijkheden biedt om ze allemaal te etaleren: Extase bijvoorbeeld, of Sérenade Florentine, Lamento en het grootste deel van Phidylé. Anderzijds zijn er vrij veel momenten dat er een teveel aan stem en kracht klinkt, waarbij het verschil tussen forte en fortissimo nauwelijks hoorbaar is en het vibrato echt beteugeld zou mogen worden. Dat geldt ook voor zacht gezongen lange noten trouwens, maar welke mate van vibrato iemand wel of niet mooi vindt blijft deels een kwestie van smaak.
Paul Herruer

Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.

Facebook
Twitter

Laatste artikelen