HÄNDEL
Samson
Joshua Ellicott (tenor), Jess Dandy (alt), Matthew Brook (bas), Vitali Rozynko (bas), Sophie Bevan (sopraan) e.a., Dunedin Consort o.l.v. John Butt (klavecimbel)
Linn Records CKD 599 • DDD-204’ (3 cd’s)
Waardering: 7
George Frideric Handel (zoals de Engelsen zeggen) was er rond 1743 een beetje klaar mee, met die Italiaanse opera’s en operaatjes; hij had er in zijn Londense glorietijd al meer dan 30 gecomponeerd. Het werd nu tijd voor meer substantieel werk, liefst in het Engels. Dat leidde niet alleen tot zijn Messiah, maar ook tot Samson, HWV 57, een ambitieus oratorium (wel met de hem vertrouwde theatrale elementen, maar bedoeld voor de concertzaal) met een speelduur van zo’n drie en een half uur. We horen het hier in zijn volle omvang, uitgevoerd door het capabele Dunedin Consort onder aanvoering van John Butt, met een keur aan vocale solisten en een (Brits, dus uitstekend) jongenskoor. Het is wel even doorbijten, na de driedelige openingssymfonie: 34 recitatieven, 33 aria’s en arioso’s, 15 koren en koortjes (nog los van de aria’s waarin ook koorpartijen te horen zijn). Het Bijbelverhaal van de kleurrijke Samson wordt verteld op basis van teksten van de dichter John Milton, waarbij de vocale solisten allemaal een rol hebben gekregen. De recitatieven en aria’s en duetten zijn dus allemaal stukjes monoloog en dialoog, en wie de actie wil volgen moet ze in het boekje meelezen. Qua muzikale taal is het allemaal vintage Händel, maar de schoonheid die hij gewoonlijk vooral in zijn aria’s stopte mankeert hier een beetje. Er zijn maar enkele momenten dat je even recht op je luisterstoel gaat zitten, zoals dat kan bij de aria (met koor) ‘Return, O God of hosts’ in de tweede acte, door de alt Jess Dandy in de rol van Micah. Dus: even (nou ja, even, het zijn drie cd’s) doorbijten om die enkele pareltjes op te duiken.
René de Cocq
Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.
