HELLENDAAL

Recensie HELLENDAAL – Violin Sonatas

HELLENDAAL
Violin Sonatas
Antoinette Lohmann (viool), Furor Musicus
Globe Records GLO 5271 • DDD-72’
Waardering: 10

Een mooi doel: de aandacht vestigen op relatief onbekend repertoire dat die aandacht dubbel en dwars verdient. Dat is de gedachte achter dit album met vioolsonates van Willem Hellendaal (Rotterdam 1721-Cambridge 1799), met zorg en liefde uitgevoerd door violiste Antoinette Lohmann met haar ensemble Furor Musicus, met een bezetting van toetsen, cello, violone, luit, terzgeige (ook wel violino piccolo) en draailier. Hellendaal is bepaald niet de meeste bekende Nederlandse componist, maar deze sonates zijn kleine wondertjes van zangerigheid en weldadige harmonie, door Lohmann en haar groep gespeeld met warme klankkleuren en in ingetogen tempi: ook de allegro’s ademen rust. De meeste sonates zijn overgeleverd in gedrukte vorm, maar er is ook gegrasduind in de zogenaamde Fitzwilliam Manuscripts in Cambridge, waar onuitgegeven (en soms onvolledige) werkjes werden gevonden die naar beste kunnen zijn gereconstrueerd. Hellendaal, al op tienjarige leeftijd professioneel musicus (organist in Utrecht) studeerde later viool bij Giuseppe Tartini in Padua, keerde even terug naar Nederland om te werken in Amsterdam en Leiden maar maakte in 1751 de overstap naar Londen en later Cambridge, waar hij een gewaardeerd lid werd van het Engelse muziekleven, tot zijn dood in 1799. Hij verwerkte in zijn composities ook elementen uit Britse volksmuziek, en de finale van dit album, een vrolijke ‘hornpipe’, is daar een aanstekelijk bewijs van.
René de Cocq

Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.

Facebook
Twitter

Laatste artikelen