HOLZBAUER

Recensie HOLZBAUER – Tod der Dido (Singspiel in einem Aufzug)

HOLZBAUER
Tod der Dido (Singspiel in einem Aufzug)
Sandrine Piau (sopraan), Carmen Fuggiss (sopraan), Markus Schäfer (tenor), Thomas Mohr (bariton), Barockorchester Stuttgart o.l.v. Frieder Bernius
Carus 83.280 • DDD-53’
Waardering: 6

De tragische dood van Dido, koningin van Carthago, is vanzelfsprekend een aansprekende inspiratiebron voor dichters, schrijvers en musici. Dat gold in elk geval ook voor de componist Ignaz Holzbauer, geboren in 1711 in de buurt van Wenen, (mede) opgeleid in Venetië, uiteindelijk beland aan het hof van Mannheim waar hij de muzikale leiding kreeg van het paleisorkest en uiteindelijk in 1783 overleed. Nooit van gehoord, zullen velen denken. Maar de man genoot in zijn tijd een aardige reputatie als wegbereider van de Duitse opera, en op deze cd horen we iets van zijn werk in die kwaliteit. De dood van Dido dus, gevat in een nogal clichématig Weens klassiek-idioom, met als enige opvallende afwijking dat Holzbauer de aria’s en recitatieven min of meer gelijk behandelt, qua begeleiding, en dat de handeling zodoende een voortdurende beweging vertoont. Na de première in 1779 is het werk in het jaar na zijn dood nog één keer uitgevoerd, tot het tijdens een festival in 1997 nog een keertje werd afgestoft, waaraan we deze opname danken. Was het een gemis? Nee hoor. We leveren dit werkje graag in voor die ene geniale sterfscène van Dido in de toonzetting van Henry Purcell, u weet wel.
René de Cocq

Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.

Facebook
Twitter

Laatste artikelen