Als het gaat om bevlogen uitvoeringen op authentieke instrumenten klinkt bij kenners al snel de naam Il Pomo d’Oro Het in 2012 opgerichte ensemble speelt met de groten uit het veld van de historische uitvoeringspraktijk en valt regelmatig in de prijzen. Ook in Nederland is het nu raak met maar liefst twee Edisons. De bescheiden chef-dirigent Maxim Emelyanychev voelt zich dankbaar.
Tekst: Paul Janssen, foto: JBP Films
Hij oogt als een schuchtere tiener en zo gedraagt hij zich ook. “Of de camera uit mag”, luiden zijn eerste woorden. “Dat praat wat gemakkelijker.” Van die schuchterheid is tijdens concerten en op cd weinig te merken bij dirigent en toetsenist Maxim Emelyanychev. Daar hoor je dat de 35-jarige Rus al ruim twintig jaar ervaring heeft.
Een ervaring die hem dit jaar tot de koning van de klassieke Edisons kroont. In maar liefst twee categorieën valt hij met zijn Il Pomo d’Oro in de prijzen. In de categorie orkest wint het ensemble onder leiding van Emelyanychev, die zich op deze plaat ook als fortepianist manifesteert, met de eerste uitgave van wat de complete reeks Mozart-symfonieën moet worden. ‘Il Pomo d’Oro en Maxim Emelyanychev laten zich op dit album horen als de ideale uitvoerders van dit oeuvre’, aldus het juryrapport.
‘Alle facetten van de muziek komen optimaal tot hun recht: virtuositeit, dynamiek en lyriek en de orkestleden lijken samengesmolten tot één geheel.’ De juryopmerkingen over de winnende cd in de categorie opera, Händels oratorium Theodora met onder anderen mezzosopraan Joyce DiDonato onder de solisten, zijn zo mogelijk nog lovender: ‘Emelyanychev en Il Pomo d’Oro zijn de drijvende krachten achter een vertolking die drie uur lang weet te hypnotiseren. Deze uitgave heeft alles wat je als luisteraar van een opera – of oratorium – kunt wensen: een cast van wereldklasse zonder zwakke schakels, geraffineerd orkestspel en een dirigent met oor voor kleur en nuance.’
De handen doen het
“Ik voel mij dankbaar”, zegt Emelyanychev in een reactie op het nieuws. “De opnamen zijn toch kinderen van je. We proberen het beste van onszelf te geven. Zo’n prijs is dan een teken dat je iets bijzonders gemaakt hebt. De Edisons zijn natuurlijk een reactie van een kleine groep, maar het zijn wel professionals.” Daarom is zo’n Edison op het cv van het ensemble ook belangrijk, vindt Emelyanychev.
“Bovendien is het publiek in Nederland heel bijzonder. Ik geef hier ook concerten met andere orkesten zoals het Koninklijk Concertgebouworkest en er is altijd een directe connectie met het publiek. Het is zo heerlijk om te spelen voor een publiek dat echt luistert, dan ben je genegen om nog meer van jezelf te geven. Ik ben heel blij om juist in zo’n land met zo’n publiek een prijs te krijgen die in hoog aanzien staat.”
Ook door critici wordt Emelyanychev op handen gedragen. Vooral de vanzelfsprekendheid waarmee hij de ene keer in de ware continuotraditie vanachter het klavecimbel leidt en op een ander moment als een echte chef voor het ensemble staat valt op. Daarbij heeft hij ‘een van de meest expressieve handen die ik ooit bij een dirigent heb gezien; het was een genot hem te zien omgaan met zowel solist als ensemble’, aldus een recensent na de première van de concertreeks EDEN.
Benieuwd naar het volledige interview met Maxim Emelyanychev? In Luister 774 kun je het volledige interview lezen. Dit nummer kun je vanaf 15 september in een boekhandel bij jou in de buurt of online op store.bcm.nl bestellen.
