J.S. BACH

Recensie J.S. BACH – Sei Solo (sonates en partita’s voor viool solo)

J.S. BACH
Sei Solo (sonates en partita’s voor viool solo)
Thomas Zehetmair (viool)
ECM New Series 2551/52 • DDD-126’ (2 cd’s)
Waardering: 8

Dit is de derde maal dat Thomas Zehetmair, ooit jong talent onder de hoede van Nikolaus Harnoncourt, de sonates en partita’s voor soloviool van Johann Sebastian Bach (in het manuscript ‘Sei Solo’ genoemd) opneemt. Na 1983 en 2000 deed hij het in 2016 nog eens, nu in de licht resonerende kapel van het klooster Sankt Gerold in Oostenrijk. Hij gebruikte twee violen, eentje voor de sonates uit bouwjaar 1685 (het geboortejaar van Bach), de andere voor de partita’s uit bouwjaar 1750 (het sterfjaar van Bach). Mooie symboliek. Of deze opname onmisbaar is in de lange rij van opnamen door collega-violisten, is de vraag. Ik vind van niet: Zehetmair zet er onbedaarlijk de sokken in, waardoor het accent (althans in mijn oren) te veel op zijn technische bagage komt te liggen. Twee voorbeelden. De Allemande in BWV 1002 neemt hij in 4.19; tegenover Khachatryan in 7.42, Ning Feng in 6.26, Van Dael in 5.20. Sterker nog: de Ciaccona in BWV 1004 gaat bij Zehetmair in 12.29, bij Kachatryan in 16.25, bij Ning Feng in 14.52, bij Von der Goltz in 13.40, bij Carmignola in 14.06, bij Ibragimova in 14.10. Bij Zehetmair krijgt de muziek vaak niet de tijd om te ademen, en de luisteraar ook haast niet.
René de Cocq

Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.

Facebook
Twitter

Laatste artikelen