MAHLER
Symphony No. 10
Lapland Chamber Orchestra o.l.v. John Storgårds
BIS Records BIS-2376 • SACD-77’
Waardering: 6
Waartoe? Waarvoor? De Maltese componiste Michelle Castelletti heeft zich grondig van haar taak gekweten en legt gewetensvol verantwoording af. Maar toch! Toen Arnold Schönberg en zijn Verein für musikalische Privataufführungen rond 1920 Mahler-symfonieën transcribeerden voor kamerensemble had dat een doel: het hoorbaar maken van nieuwe muziek in een tijd waarin nog geen overvloed aan geluidsdragers beschikbaar was. Dat in onze eigen tijd tal van muziekensembles ermee aan de slag gaan, vind ik al minder te begrijpen, hoe mooi het vaak ook klinkt. Tenslotte heeft Gustav Mahler zijn symfonieën niet voor niets groots opgezet met alle middelen die het vol bezette symfonieorkest hem bood. Zijn boodschap aan de mensheid was voor een massaal publiek in een grote ruimte. Castelletti heeft, honderd jaar na Schönberg, zijn procédé toegepast op de Tiende symfonie. Ze maakte een bewerking voor kamerensemble van de uitvoeringsversie van Deryck Cooke cum suis, maar pikte ook de krenten uit de voltooiingen van Barshai, Carpenter-Mazzetti-Wheeler en anderen. Hiermee transformeerde ze Mahlers enigmatische schetsen tot een nieuw werk met een hoog ‘wat moeten we hiermee’-gehalte. Een virtuele reductie van een virtuele symfonie. En bovendien: het klinkt niet. Bijvoorbeeld de pijnlijk dissonerende climaxen in het opening-adagio en in de finale komen er bleekjes uit. Er is zorgvuldigheid en transparantie, maar weinig zeggingskracht. Jammer van alle inspanningen van de uitstekende John Storgårds en zijn Lappen.
Gerard Scheltens
Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.
