MENDELSSOHN

Recensie MENDELSSOHN – Pianotrio nr.1 in d, op.49; nr.2 in c, op.66; nr.1 in d op.49 (vroege versie)

MENDELSSOHN
Pianotrio nr.1 in d, op.49; nr.2 in c, op.66; nr.1 in d op.49 (vroege versie)
Van Baerle Trio
Challenge Classics CC72662 (2cd) • DDD-90’
Uitvoering ***** | Registratie *****

Het Van Baerle Trio – pianist Hannes Minnaar, violiste Maria Milstein en cellist Gideon den Herder – werd opgericht in 2004. Meestercellist Dmitri Ferschtman was hun mentor en ook Menahem Pressler heeft het ensemble geïnspireerd. Hun eerste cd uit 2012 met Saint-Saëns, Loevendie en Ravel werd met een Edison bekroond. Met de Mendelssohntrio’s komen ze op het terrein waar de concurrentie het grootst is. Elk trio móet die twee meesterwerken spelen, ieder liefhebber kent deze werken door en door. Maar ze kunnen zich bij elke vergelijking staande houden. Hannes Minnaar is hoorbaar de leider achter de vleugel, dat is ook hoe ze geschreven zijn, met Mendelssohn zichzelf de pianopartij op het lijf schrijvend. Maar als trio opereren ze als een hechte eenheid, de bal wordt gepeeld en de bal wordt teruggekaatst. Dat verloopt ingetogen – mooi zacht – of sprankelend uitgelaten in altijd homogene klankschoonheid. Bijzonder is de toevoeging van een bonus-cd met daarop een vroegere versie (1839) van het eerste pianotrio. Mendelssohn herschreef het werk tot de definitieve versie met gebruikmaking van het thematisch materiaal, maar maakte de structuur hechter en offerde daar een paar prachtige passages voor op. De luisteraar kan nu zelf het creatieve proces van ‘heel goed’ naar ‘meesterlijk’ volgen.
Hans Quant

Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.

Facebook
Twitter

Laatste artikelen