MORLACCHI

Recensie MORLACCHI – Tebaldo e Isolina

MORLACCHI
Tebaldo e Isolina
Anicio Zorzi Giustiniani (Boemondo), Laura Polverelli (Tebaldo), Sandra Pastrana (Isolina) e.a., Camerata Bach Choir Poznan, Virtuosi Brunensis o.l.v. Antonio Fogliani
Naxos 8.660471-72 • DDD-2.23’ (2 cd’s)
Waardering: 7

Waar het aan ligt weet ik niet precies, maar Francesco Morlacchi (1784-1841) inspireert de Virtuosi Brunensis tot een compleet andere prestatie dan in de rampzalige Rossini-productie (zie de recensie over Moïse van Rossini verderop in dit katern). Je krijgt een heel aardig beeld van deze vergeten tijdgenoot van Rossini, die destijds tot de vele sterren van zijn tijd werd gerekend. Hij werd Kapellmeister in Dresden waar hij een jaar voor Rossini zijn eigen Il barbiere di Siviglia presenteerde. Tebaldo e Isolina werd aan La Fenice in 1822 zijn grootste succes, mede door de sensationele creatie van Tebaldo door de laatste grote castraat, Velluti (die twee jaar later ook Meyerbeers Il crociato in Egitto zou creëren). Het succes van Tebaldo e Isolina als achterhaalde formule­opera in Venetië is echter niet alleen verklaarbaar uit de toenmalige topcast en de castraat-Tebaldo. Deze bijzondere opname uit 2014 maakt duidelijk dat Morlacchi’s partituren nadere studie verdienen. Hoewel deze opname niet in alle rollen voldoet, zorgen mezzosopraan Laura Polverelli als Tebaldo en tenor Anicio Zorzi Giustiniani als Boemondo voor een boeiende avond. Zij hebben ook een aantal bijzonder fraaie scènes en aria’s, met als absoluut hoogtepunt Tebaldo’s indringende aria ‘Non tremende oribil notte… Lo conosco’. Gaandeweg zit er zoveel fraais in Morlacchi’s partituur dat ik meteen ook zijn Barbier en Saffo in Leucade maar eens uit de kast heb gehaald. Met dank aan Fogliani, die het Tsjechische ensemble inspireert tot een prestatie die ik op grond van Rossini’s Moïse niet voor mogelijk had gehouden, maar in de vier jaar die beide opnamen van elkaar scheiden is er kennelijk veel gebeurd. Zelfs het Poolse koor luistert onder Fogliani naar de knoet. Vooruit dan, Wildbad mag blijven, maar alleen met Fogliani op de bok!
René Seghers

Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.

Facebook
Twitter

Laatste artikelen