MOZART, SCHUBERT
Strijkkwartet nr.19 in C, KV465 (‘Dissonanten’), Strijkkwartet nr.13 in a, D804, op.29 (‘Rosamunde’)
Chiaroscuro Quartet
Arte AP022 • DDD-67’
Het kan een schok geven, de eerste confrontatie met de speelstijl van het Chiaroscuro Quartet (sinds 2005, Royal College of Music, Londen). Alles is gericht op expressie, op het doordringen tot de kern van de muziek. Geen ‘standaard’ romige klank van een strijkkwartet zoals die misschien verwacht wordt in werken van Mozart en Schubert, maar een heel scala van klanken die er niet ‘zomaar’ zijn om te behagen maar om naar de kern te boren. ‘Kale’ klanken soms, veelal zonder verzoetend vibrato, her en der compromisloze ‘krassen’ en ‘zuchten’ die het volgen van de werken tot bovengemiddelde intense evenementen maakt. En ook stralende samenklanken en expressief vibrato maken deel uit van het kleurenpalet. Het adembenemend zacht, zachter, zachtst dat dit kwartet kan spelen pleit voor hun concentratie en instrumentbeheersing én hun stijlgevoel. Wie zich eenmaal overgeeft aan deze oprechte en originele benadering in klank en beweging wordt rijkelijk beloond met de ervaring bekende werken weer als nieuw te kunnen horen. Neem de tijd, laat het discours zich ontvouwen, wen aan wat op het eerste gehoor niet innemend overkomt, het loont méér dan de moeite. Om te proeven, beluister de ‘Rosamunde’ variaties (deel 2).
Hans Quant
Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.
