MOZART

Recensie MOZART, VAN MALDERE – Concerto for Basset Clarinet – Concert Arias

MOZART, VAN MALDERE
Concerto for Basset Clarinet – Concert Arias
Coline Dutilleul (mezzosopraan), Terra Nova Collective o.l.v. Vlad Weverbergh (klarinet)
Et’cetera KTC 1627 • DDD-58’
Waardering: 6

De hoeveelheid volmaakt klinkende vrolijke deuntjes die Wolfgang Amadeus Mozart in zijn korte leven over de wereld uitstrooide is schier onvoorstelbaar. Ook dit Concerto voor klarinet verbluft in harmonieën en effecten. Ondanks het slepende tempo waarin het wordt gespeeld wordt je dag er mooier van. Dat slepende speelt helaas ook de concert­aria en de aria’s uit La clemenza di Tito parten. Er wordt vooral technisch gespeeld maar van een echte betrokkenheid met deze muziek is weinig te merken. Mezzosopraan Coline Dutilleul wringt zich dapper in de langzame tempi maar het klinkt meer als een klusje dan als de cd van haar dromen. Het belang van deze uitgave zit in de Sinfonia in D groot, opus V/I’ van Pieter van Maldere, de belangrijkste componist in de Oostenrijkse Nederlanden van die tijd – jawel, de ‘Oostenrijkse’! Denkt u ook vooral niet dat het hier om een Mozart-imitator gaat. Mozart kende Van Maldere (1729-1768), Van Swieten, Zingoni, Colizzi en met hen Grétry, Rousseau & co op zijn duimpje. Het is waar dat Mozart hun school gesublimeerd heeft, maar uitvinder van al die vrolijke deuntjes en feestelijk naïeve melodieën was Mozart niet. Jammer dat het begeleidende boekje Van Maldere afdoet met een paar regels en het werk zelf volstrekt negeert. Van Maldere schreef overigens een handvol opera’s en het was een stuk interessanter geweest als het Terra Nova Collective en Dutilleul daarmee via deze cd geschiedenis hadden geschreven. Het Mozart Concerto was dan een prikkelende bonus geweest. Desalniettemin is de Van Maldere Sinfonie een intrigerende aanwinst voor zijn bescheiden catalogus op cd (er is een zeldzame cd uit 1999 waarop Herman Engels vijf van zijn latere sinfonia’s dirigeert: RS – 0530299; in 1995 verscheen op Eurynome 002 onder Filip Bral al een sonate en twee sinfonia’s, waaronder ook de nummer vijf in D).
René Seghers

Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.

Facebook
Twitter

Laatste artikelen