PÄRT

Recensie PÄRT, VASKS, MACMILLAN – Stabat

PÄRT, VASKS, MACMILLAN
Stabat
Choir of Clare College, Cambridge, The Dmitri Ensemble o.l.v. Graham Ross
harmonia mundi HMM 905323 • DDD-80’
Waardering: 8

Arvo Pärts koorcomposities doen gotisch sereen aan, zeker als er een goed koor aan het werk is. Daarvan vormen de werken op deze cd een fraai voorbeeld, stuk voor stuk, van het Da pacem, Domine tot en met het Stabat mater. De hoge, heldere stemmen met instrumentele begeleiding ontlokten aan mijn kinderen (vijf en zes jaar) overigens meteen de uitroep dat het leek op muziek uit ‘Frozen 2’ – het kan verkeren en het is vast niet wat Pärt in gedachten had. Tegelijk vind ik het ook wel bemoedigend dat dergelijke muziek ook iets met kleine kinderen doet. Het is niet bepaald gemakkelijke muziek. Mijn favoriet is het vroegste werk van Pärt op de cd, het Stabat mater, waar de beperkte orkestrale begeleiding fraai tegenspel biedt aan het sferische gehalte van de koormuziek. De opzet van de cd plaatst Pärt – en nadrukkelijk Pärt, want het merendeel van de composities op de cd is van zijn hand – te midden van drie Europese tijdgenoten, de Schot James MacMillan en de Let Peteris Vasks. Dat levert een boeiend geheel op. MacMillans Miserere waarin hij zijn eigen volksmuziek verwerkt heeft en de Plainscapes van Vasks. Dit laatste stuk is meer een muzikale landschaps- of zelfs luchtschildering. Eerst klinkt het atmosferisch, maar soms ook een beetje vervreemdend. Van sferen gaat het stuk geleidelijk over in een meer minimal aandoende ritmiek die na een ontlading in muzikaal onweer uitkomt om weer met een soort soundscape af te sluiten.
Quirijn Bongaerts

Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.

Facebook
Twitter

Laatste artikelen