PENDERECKI

Recensie PENDERECKI – Magnificat, Kadisz

PENDERECKI
Magnificat, Kadisz
Warsaw Philharmonic Orchestra & Choir o.l.v. Antoni Wit
Naxos 8.572697 • DDD-66’
Waardering: 8

Krzysztof Penderecki is nog wel eens van stijl veranderd en dat maakt een toondichter des te interessanter. Hij ging pas sacrale werken schrijven nadat religie onderdrukt werd in het communistische Polen van zijn jeugd. Het hier opgenomen Magnificat uit 1974 stamt uit zijn neo-Romantische periode, maar kent nog genoeg atonale fases. Het werd geschreven ter herdenking van de 1200ste viering van de Salzburger kathedraal. Het is een buitengewoon indringend werk, met in het tweede deel opvallende glissandi door het koor; jammerklachten die we niet snel zullen vergeten. Dan het Kadisz uit 2009 over de opstand in het Joodse getto in Warschau. Ik heb intens genoten van de sopraan Olga Pasichnyk, die een verbazingwekkend doorleefde voordracht geeft. De lyrische momenten van het eerste deel deden me soms denken aan Knoxville Summer van Samuel Barber. Ik stoorde me aan de rol van Daniel Olbrychski, die door zijn manier van declameren en schorre stem, er haast een karikatuur van lijkt te maken. Dat zal ongetwijfeld niet de bedoeling zijn, maar zo pakt het althans voor mij wel uit. Niettemin is Antoni Wit een uitstekend dirigent die prima overweg kan met dit idioom. De opname is sympathiek en het belang is groot.
Emile Stoffels

Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.

Facebook
Twitter

Laatste artikelen