BRAHMS
Ein deutsches Requiem
Renate Arends (sopraan), Thomas Oliemans (bariton), Rotterdam Symphony Chorus, The Hague Philharmonic o.l.v. Jan Willem de Vriend
Challenge Classics CC72738 • DDD-61’
Waardering: 7
Luister 721 – Januari/Februari 2017
Zwaar karwei. Nee, het ligt niet aan het werk. Het deutsches Requiem van Brahms behoort tot mijn lievelingscomposities van mijn geliefde componist en daar kan ik eigenlijk nooit genoeg van krijgen, maar als het zó moet dan weet ik het niet. Een vriend merkte ooit op dat het voor iedere dirigent een uitdaging is om Brahms’ Requiem te willen dirigeren maar dat er weinig uitverkoren zijn om dat ook werkelijk goed neer te zetten. Hoe waar! Het Rotterdam Symphony Chorus vind ik goed, maar overweldigend, zoals het hoort? Nou, nee… Dat kan natuurlijk ook aan dirigent Willem de Vriend liggen. Hij legt er zulke rare accenten op dat ik het werk soms amper herken. En de tempi! De Vriend doet er zeven minuten korter over dan mijn geliefde Sawallisch en het verschil met Von Karajan is liefst dertien minuten. Beide solisten voldoen in ruime mate. Voornamelijk Thomas Oliemans weet mij in “Herr, lehre doch mich” bijzonder te imponeren. Renate Arends intoneert in “Ihr habt nun Traurigkeit” een beetje ruim, maar laat mooie hoge noten horen. Ik snap best wel dat De Vriend van lichte aanpak houdt, maar Ein deutsches Requiem is geen cola light!
Basia Jaworski
Wilt u meer recensies lezen, dus óók de recensies van albums die het afgelopen halfjaar verschenen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.
