JONGEN
Oeuvres pour violoncelle et orchestra
Henri Demarquette (cello), Orchestre Philharmonique Royal de Liège o.l.v. Christian Arming
Musique en Wallonie MEW 1785 • DDD-56’
Waardering: 8
Luister 725 – Juli/Augustus 2017
Had hij een halve eeuw eerder geleefd en was hij naar Parijs getrokken om te verder te studeren, dan prijkte zijn naam misschien wel in het illustere rijtje componisten Saint-Saëns, Fauré en Franck. Maar Joseph Jongen werd in 1873 geboren, en nadat hij de Prix de Rome van België won, ging hij naar Berlijn. Geboorte- en sterfjaar van deze Belgische componist vallen bijna samen met die van Schönberg, maar zijn muziek klinkt naar een eeuw eerder. Is dat de reden van zijn onbekendheid? Musique en Wallonie bracht al eerder werken uit van Jongen en die andere relatief onbekende Belgische vioolcomponist Ysaÿe. Nu dus Jongens werk voor cello en orkest. Groots opgezette, emotionele muziek, die in de virtuoze passages technisch zeer uitdagend is voor de solist. Demarquette heeft een intense toon en speelt deze werken met overtuiging. Vooral in beide Poème’s en in het klagelijke, langzame deel van het soloconcert, opus 18 – de meer donkere en zangerige muziek – wordt het meeslepend. Zo gespeeld weet de muziek van Jongen te ontroeren en in vervoering te brengen. Nadat de laatste tonen van het tweede Poème zijn weggeëbd, kan ik me alleen maar afvragen waarom ik deze muziek niet al veel eerder heb gehoord.
Machiel Swillens
Wilt u meer recensies lezen, dus óók de recensies van albums die het afgelopen halfjaar verschenen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.
