SCARLATTI

Recensie SCARLATTI – Ombre et lumière: 18 sonates pour clavier

SCARLATTI
Ombre et lumière: 18 sonates pour clavier
Anne Queffélec (piano)
Mirare MIR 265 • DDD-77’
Uitvoering ***** | Registratie *****

Bravo voor deze geweldige pianiste die de oude draad weer heeft opgepakt. Vijfenveertig jaar geleden nam Queffélec voor Erato dertien Scarlatti-sonates op met daaronder ook de publiekslievelingen. Ze was een van de eersten die zo duidelijk haar geloof in de componist beleed: een hele lp met Scarlatti was toen nog een zeldzaamheid. Op haar tweede Scarlattialbum is de sonate helemaal aan het einde de enige reddingboei. Maar wat zou je je willen vastklampen? Queffélec is de perfecte leidsvrouwe in dit universum. Laat je meevoeren en verrassen door alle pracht. Queffélecs spel is subtiel, soepel, teder, levendig en virtuoos als het moet. De pianiste creëert een grote intimiteit en schaamt zich geen moment dat ze geen klavecimbel of klavichord speelt. Haar instrument mag er zijn. Zoals zij zelf zegt: ik ben een liefhebber, geen specialist. Meer dan dat: Queffélec is Scarlatti’s ideale minnares. Ze heeft de sonates niet geordend naar toonsoort maar naar karakter. Sommige herhalingen worden achterwege gelaten omdat anders het effect verloren zou gaan. Overdaad schaadt. Queffélec trekt Scarlatti naar onze eigen tijd. As je haar hoort spelen vergeet je helemaal dat je te doen hebt met een barokcomponist. Voor zover je nog wilt en kunt nadenken…
Jurjen Vis

Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.

Facebook
Twitter

Laatste artikelen