SJOSTAKOVITSJ

Recensie SJOSTAKOVITSJ – Concert voor piano, trompet en strijkorkest nr. 1 – Concert voor piano en orkest nr. 2 – Sonate voor viool en piano

SJOSTAKOVITSJ
Concert voor piano, trompet en strijkorkest nr. 1 – Concert voor piano en orkest nr. 2 – Sonate voor viool en piano
Alexander Melnikov (piano), Jeroen Berwaerts (trompet), Isabelle Faust (viool), Mahler Kamerorkest o.l.v. Teodor Currentzis.
Harmonia Mundi HMC 902104 • DDD-74’
De twee pianoconcerten van Sjostakovitsj behoren niet tot zijn meest diepgaande, wel tot zijn aantrekkelijkste werken. In de snelle delen is de solist voortdurend aan het ravotten met zijn instrument, in de langzame dient hij en zachte lyriek te laten opbloeien. Vooral waar de componist een briljante motoriek vraagt is de Russische pianist Alexander Melnikov duidelijk in zijn element. Hij had alleen iets meer variëteit in klank en beweging kunnen leggen. Zijn landgenoot Andrei Korobeinikov op een eveneens recente cd van Mirare is hem zeker in dat opzicht de baas. De bitsheid in het spel van Melnikov kan wel eens gaan irriteren, onderstreept als die wordt door de vrij agressieve opname. Al is hij wel heel goed in de voorbijrazende slapstick-achtige finale van het eerste concert, hierin bijgestaan door een uitstekende trompettist en een prima meewerkend strijkorkest. Als tegenhanger bij al deze uitbundigheid is er de late Sonate voor viool en piano, een duister, breed uitgesponnen werk, waarin de componist een voorkeur voor polyfone vormen toont. Al mogen de uitvoeringen van de pianoconcerten er zijn, deze vertolking door Isabelle Faust, met Melnikov aan het klavier, is toch eigenlijk het hoogtepunt van deze cd. Een indringender interpretatie van dit opus 134 zal moeilijk te vinden zijn.

Hans Quant

Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.

Facebook
Twitter

Laatste artikelen